Al vanaf zijn zevende jaar vertoeft de thans 75-jarige Joep tussen de duiven. Het was zijn vader, die in het Limburgse Echt zijn zoontje de liefde voor de duivensport bijbracht. Helemaal zelfstandig timmerde hij een hokje in elkaar en speelde hij al op zijn zevende in de duivenclub. De duiven werden regelmatig een eindje op de fiets weggebracht voor een vlucht. Vaak ging hij zijn eigen duiven en vaders duiven inkorven, het liefste luisterde hij dan naar de verhalen van de oudere liefhebbers over het wel en wee van hun duiven. Ook nu luistert hij nog graag naar de ervaren liefhebbers in zijn vereniging en doet daar niet zelden zijn voordeel mee.
Door zijn werk kwamen Joep en Mieke in 1974 in Apeldoorn te wonen. In die tijd werd in de wijk de Maten een groot aantal flatgebouwen uit de grond gestampt en een daarvan betrokken Joep en Mieke. Op het kleine balkon kwamen al snel een paar duiven, en werd Joep lid van P.V. Wilhelmina, om vanaf het balkon – zij het beperkt – zijn geliefde duivensport te beoefenen. Veel resultaat werd er echter niet geboekt, de temperatuursverschillen tussen de dag en de nacht waren duidelijk te groot. Toch heeft Joep uit die tijd nog een uitslag bewaard n.l. van 20 augustus 1979, lossingsplaats Budel, hij gaf 3 duiven mee tegen 371 duiven, hij scoorde 3e, 7e en 15e. Klik hier voor een afbeelding van de uitslag
Sinds 1985 wordt de hobby op het huidige adres beoefend aan de Deventerstraat even buiten het centrum van Apeldoorn, waar in de grote tuin een eldorado aan rust en ruimte gevonden werd om de duivensport te bedrijven.
In 1985 kreeg Joep een ronde jongen van zijn vriend Hub Peeters uit Echt, die in die tijd geweldig vloog met de van Loon-duiven, die hij gehaald had bij Comelissen in Gilze-Rijen. Al snel was een verbetering in de prestaties waar te nemen.
Vanaf 2007 werd het kweekhok sterk verjongd en jaarlijks aangevuld met duiven van Hans en Evert-Jan Eijerkamp . Met de Eijerkamp-duiven wil Joep zich gaan toeleggen op de eendaagse fondvluchten. Begin 2009 zijn er nog vijf duiven van Gerrit Lahuis, uit Sleen, bijgekomen om de kweekploeg voor de eendaagse fond nog verder te versterken.
Een prachtige accommodatie, geplaatst oktober 2003, zorgde al in het eerste jaar voor onverwacht goede resultaten. Het hok is voorzien van alle mogelijk denkbare gemakken. Het hok is ongeveer 15 meter lang en 2 meter diep, het is voorzien van een lopende band voor de afvoer van de mest, in alle afdelingen. Waar de duiven ook zitten, altijd valt de mest door de roosters, die van hout of plastic zijn. Via grote schuiven kan de mest onder de roosters gemakkelijk worden verwijderd. Alle afdelingen zijn voorzien van ATX-stralingsverwarming. Het hok staat met het front op het noordoosten,een andere optie was om het front op het westen te zetten, maar dan had hij bij regenachtig weer altijd de regen op de voorkant staan. “Ik moest kiezen”, zegt Joep en heb gekozen voor wat meer koude en wat latere forme op de hokken en ik denk dat die keuze juist is geweest. De verluchting is regelbaar door schuiven in het plafond, maar die staan altijd maar een klein stukje open. In het voorfront zijn de ramen gemaakt in twee scharnierende delen en een vast raam onder. Het middelste raam kan bij extreem warm weer in zijn geheel weggenomen worden, om er windbreekgaas in te plaatsen. Het bovenste raam functioneert als in- en uitvlieg raam. Eind 2009 is het dak voorzien van Oudhollandse dakpannen, die veel zuurstof op het hok brengen. Op deze manier denk ik optimaal te ventileren zonder tocht te krijgen, want ondanks een nieuw hok, dienen vaak aanpassingen aangebracht te worden in verband met omstandigheden ter plaatse. Al met al een accommodatie om jaloers op te worden. Ja, zegt Joep: “Ik ben er ook blij mee. Ik ben inmiddels met pensioen gegaan en hoop zo nog een groot aantal jaren van mijn duiven te kunnen genieten. Uiteraard samen met Mieke, die zich tot en met 2009 toelegde op de overnachtfondvluchten. In verband met gezondheidsproblemen van Mieke is begin 2010 besloten te stoppen met de overnachtduiven. We gaan ons nu alleen nog maar richten op de eendaagse vluchten en het spel met de jonge duiven. Zo denken we optimaal te kunnen genieten van onze hobby.
